اگر سابقه صنعت و چگونگی رشد آن در کشورهای جنوب شرقی آسیا را مورد مطالعه قرار دهیم به این مطلب خواهیم رسید که در کمتر مواردی این کشورها دارای ابداعات فن آوری بوده اند و تقریبا در تمامی موارد کشورهای غربی (آمریکا و اروپا) پیشرو بوده اند. پس چه عاملی باعث این رشد شگفت آور و فنی در کشورهای خاور دور گردیده است ؟
در این نوشتار یه یکی از راهکارهای این کشورها در رسیدن به این سطح از دانش فنی می پردازیم .
در صورتی که به طور خاص کشور ژاپن را زیر نظر بگیریم، خواهیم دید که تقریبا تمامی مردم دنیا از نظر کیفیت محصولات آنها را تحسین می کنند ، ولی به آنها ایراد می گیرند که با کپی برداری از روی محصولات دیگران به این موفقیت دست یافته اند.
این بخش اگر هم که درست باشد و در صورتی که کپی برداری راهی مطمئن برای رسیدن به هدف باشد چه مانعی داردکه این کار انجام شود. این مورد ، به خصوص در باره کشورهای در حال توسعه و یا جهان سوم با توجه به شکاف عمیق فن آوری بین این کشورهای و کشورهای پیشرفته دنیا ، امری حیاتی به شمار می رود و این کشورها باید همان شیوه را پیش بگیرند ( البته در قالب مقتضیات زمان و مکان و سایر محدودیت ها ). به عنوان نمونه ، قسمتی از تاریخچه صنعت خودرو و آغاز تولید آن در ژاپن را مورد بررسی قرار می دهیم :
تولید انبوه خودرو در ژاپن قبل از جنگ جهانی دوم و در سال 1920 بوسیله کارخانه های " ایشی کاواجیما " آغاز شد که مدل ژاپنی فورد آمریکایی را کپی کرده و به شکل انبوه به بازار عرضه نمود .
همچنین شورلت ژاپنی AE جزو اولین خودروهای کپی شده آمریکایی توسط ژاپنی ها بود که به تعداد زیاد تولید می شد. سچس با تلاش فراوانی که انجام شد ( آنهم در شرایط بحرانی ژاپن در آن دوره ) مهم ترین کارخانه خودروسازی ژاپن یعنی "تویوتا" در سال 1932 فعالیت خود را با ساخت خودرویی با موتور " کرایسلر " آغاز نمودو در سال 1934 نوع دیگری از خودرو را با موتور " شورلت " ساخته و وارد بازار نموده و از سال 1936 ، اولین تلاشها برای ساخت خودرویی تمام ژاپنی آغاز شد.البته تا مدت ها ژاپنی ها مشغول کپی برداری از اتومبیل ها ی آمریکایی و اروپایی بودند. آنها خودروی پاکارد و بیوک آمریکایی و رولزرویس ، مرسدس بنز و فیات اروپایی را نیز تولید کردند که همین تولیدها زمینه ساز گسترش فعالیت خودروسازی ژاپن شد و سرانجام در دهه 1960 پس از سعی و کوشش فراوان اولین اتومبیل تمام ژاپنی که دارای استاندارد جهانی هم بود ساخته و به بازار عرضه شد.
کيفيت سوخت نقش مهمي در کارکرد درست، افزايش طول عمر و کنترل انتشار آلاينده ها در موتورهاي ديزل دارد. به طور کلی
مطابقت داشته باشند عملکرد قابل قبولی دارند. البته سوختی که مورد استفاده ASTM-D موتورهای ديزلی که با استاندارد 975
قرارمی گيرد بايد تميز، پايدار و تصفيه شده بوده و خورندگی نداشته باشد.
در مقاله زير تلاش شده است ويژگی های سوخت مناسب برای موتورهای ديزل تشريح شود.
قش PLC در اتوماسیون صنعتی:
كنترل بهتر فرآیندهای تولید
سرعت و دقت عمل بالا
توانایی خواندن انواع ورودی‌ها ی دیجیتال،آنالوگ و فركانس بالا
توانایی انتقال فرمان به سیستم‌ها و قطعات خروجی نظیر مانیتورهای صنعتی ، موتور، شیر‌برقی ، ...
امكانات اتصال به شبكه
ابعاد بسیار كوچك
سرعت پاسخگویی بسیار بالا
ایمنی ، دقت و انعطاف پذیری زیاد
شبکه کردن PLC ها و امکان مدیریت آنها با یک کامپیوتر مرکزی
در روز اول سال تحصيلى، خانم تامپسون معلّم كلاس پنجم دبستان وارد كلاس شد و پس از صحبت هاى اوليه، مطابق معمول به دانش آموزان گفت كه همه آن ها را به يك اندازه دوست دارد و فرقى بين آنها قائل نيست. البته او دروغ مي گفت و چنين چيزى امكان نداشت. مخصوصاً اين كه پسر كوچكى در رديف جلوى كلاس روى صندلى لم داده بود به نام تدى استودارد كه خانم تامپسون چندان دل خوشى از او نداشت. تدى سال قبل نيز دانش آموز همين كلاس بود. هميشه لباس هاى كثيف به تن داشت، با بچه هاى ديگر نمي جوشيد و به درسش هم نمي رسيد. او واقعاً دانش آموز نامرتبى بود و خانم تامپسون از دست او بسيار ناراضى بود و سرانجام هم به او نمره قبولى نداد و او را رفوزه كرد.
امسال كه دوباره تدى در كلاس پنجم حضور مي يافت، خانم تامپسون تصميم گرفت به پرونده تحصيلى سال هاى قبل او نگاهى بياندازد تا شايد به علّت درس نخواندن او پي ببرد و بتواند كمكش كند.يكسال بعد، خانم تامپسون يادداشتى از تدى دريافت كرد كه در آن نوشته بود شما بهترين معلّمى هستيد كه من در عمرم داشته ام.
شش
سال بعد، يادداشت ديگرى از تدى به خانم تامپسون رسيد. او نوشته بود كه
دبيرستان را تمام كرده و شاگرد سوم شده است. و باز هم افزوده بود كه شما
همچنان بهترين معلمى هستيد كه در تمام عمرم داشته ام.
چهار سال بعد
از آن، خانم تامپسون نامه ديگرى دريافت كرد كه در آن تدى نوشته بود با
وجودى كه روزگار سختى داشته است امّا دانشكده را رها نكرده و به زودى از
دانشگاه با رتبه عالى فارغ التحصيل مي شود. باز هم
تأكيد كرده بود كه خانم تامپسون بهترين معلم دوران زندگيش بوده است.
چهار
سال ديگر هم گذشت و باز نامه اى ديگر رسيد. اين بار تدى توضيح داده بود كه
پس از دريافت ليسانس تصميم گرفته به تحصيل ادامه دهد و اين كار را كرده
است. باز هم خانم تامپسون را محبوبترين و بهترين معلم دوران عمرش خطاب كرده
بود. امّا اين بار، نام تدى در پايان نامه كمى طولاني تر شده بود: دكتر
تئودور استودارد.
ماجرا هنوز تمام نشده است. بهار آن سال نامه ديگرى
رسيد. تدى در اين نامه گفته بود كه با دخترى آشنا شده و مي خواهند با هم
ازدواج كنند. او توضيح داده بود كه پدرش چند سال
پيش فوت شده و از خانم تامپسون خواهش كرده بود اگر موافقت كند در مراسم
عروسى در كليسا، در محلى كه معمولاً براى نشستن مادر داماد در نظر گرفته مي
شود بنشيند. خانم تامپسون بدون معطلى پذيرفت و حدس بزنيد چكار كرد؟ او
دستبند مادر تدى را با همان جاهاى خالى نگين ها به دست كرد و علاوه بر آن،
يك شيشه از همان عطرى كه تدى برايش آورده بود خريد و روز عروسى به خودش زد.
تدى
وقتى در كليسا خانم تامپسون را ديد او را به گرمى هر چه تمامتر در آغوش
فشرد و در گوشش گفت: خانم تامپسون از اين كه به من اعتماد كرديد از شما
متشكرم. به خاطر اين كه باعث شديد من احساس
كنم كه آدم مهمى هستم از شما متشكرم. و از همه بالاتر به خاطر اين كه به
من نشان داديد كه مي توانم تغيير كنم از شما متشكرم.
خانم تامپسون
كه اشك در چشم داشت در گوش او پاسخ داد: تدى، تو اشتباه مي كنى. اين تو
بودى كه به من آموختى كه مي توانم تغيير كنم. من قبل از آن روزى كه تو
بيرون مدرسه با من صحبت كردى، بلد نبودم چگونه تدريس كنم.
بد نيست
بدانيد كه تدى استودارد هم اكنون در دانشگاه آيوا يك استاد برجسته پزشكى
است و بخش سرطان دانشكده پزشكى اين دانشگاه نيز به نام او نامگذارى شده
است!
یه نیم چه پهلوون اونروز بمن گفت ما می تونیم!!!!! من بخاطره جسارتش جدیش گرفتم نظر شما چیه؟؟؟؟؟؟؟؟
دردهای من
جامه نیستند
تا ز تن در آورم
چامه و چکامه نیستند
تا به رشته ی سخن درآورم
نعره نیستند
تا ز نای جان بر آورم
دردهای من نگفتنی
دردهای من نهفتنی است
.
.
.
انحنای روح من
شانه های خسته ی غرور من
تکیه گاه بی پناهی دلم شکسته است
.
.
.
اولین قلم
حرف حرف درد را
در دلم نوشته است
دست سرنوشت
خون درد را
با گلم سرشته است
پس چگونه سرنوشت ناگزیر خویش را رها کنم؟
مرحوم قیصر امین پور
يکي بود يکي نبود.
چوپاني بود که در نزديکي ده، گوسفندان را به چرا مي برد.
مردم ده، همه گوسفندانشان را به او سپرده بودند و او هر روز مشغول مراقبت از آنان بود.
چوپان، هر روز که گرسنه ميشد، گوسفندي را ميکشت. کباب ميکرد و خود و بستگانش با آن سير ميشدند.
سپس فرياد ميزد: گرگ. گرگ. اي مردم. گرگ...
مردم ده سرآسيمه ميرسيدند و ميديدند که مانند هميشه، کمي دير شده و گرگ گوسفندي را خورده است.
مردم ده تصميم گرفتند پولهاي خود را روي هم بگذارند و چند سگ گله بخرند. از وحشي ترين و خونخوارترينها.
چوپان به آنها اطمينان داد که با خريد اين سگها، ديگر هيچگاه، گوسفندي خورده نخواهد شد.
هنوز چند روزي نگذشته بود که دوباره، صداي فرياد چوپان به گوش رسيد. مردم دويدند و خود را به گله رساندند و ديدند گوسفندي خورده شده است.
يکي از مردم، به بقيه گفت:
ببينيد. ببينيد. هنوز اجاق چوپان داغ است. هنوز خرده هايي از گوشت سرخ شده گوسفندانمان باقي است.
بقيه مردم که تازه متوجه شدند چوپان، دروغگوست، فرياد برآوردند: دزد. دزد. دزد را بگيريد...
ناگهان چهره مهربان و دلسوخته چوپان تغيير کرد. چهره اي خشن به خود گرفت. چوب چوپاني را برداشت و به سمت مردم حمله ور شد. سگها هم او را همراهي ميکردند.
برخي مردم زخمي شدند. برخي ديگر گريختند.
از آن شب، پدرها و مادرها براي بچه ها، در داستانهاي خود شرح مي دادند که:
عزيزان. دروغگويي هميشه هم بي نتيجه نيست. دروغگوها ميتوانند از راستگويان هم سبقت بگيرند. خصوصاً وقتي پيشاپيش، چوب، گوسفندها و سگهاي نگهبانتان را به آنها سپرده باشيد...
___
به نقل از کتاب «همه آدمهاي شاه»
نوشته استيون کينزر
انگلستان در سال 1329 گروه تحقيقاتي را تشکيل مي دهد تا علت و زمينه هاي بحران در ايران را پيدا کند.
از جمله پژوهش در مورد روانشناسي ايرانيان بوده، که يک ديپلمات انگليسي بعد ازتحقيق اينگونه ايرانيان را توصيف مي کند :
ريا کاري بدون دستپاچگي،
اعتقاد به قضا و قدر،
اهميت ندادن به زجر کشيدن …
ايرانيان عادي تو خالي و بي اخلاق وهميشه مشتاق قول دادن در قبال کارهايي اند که قادر به انجام دادنش نيستند ويا اصلاً قصد انجام دادنش را ندارند.
اهل طفره رفتن،
فاقد انرژي و استقامت،
اما تابع قدرت و انضباطند.
بالاتر از همه، از توطئه و تباني لذت مي برند
و هر زمان که منافعشان حکم کند، به آساني از اعمال غير اخلاقي تبعيت مي کنند.
ايراني دروغگويي ماهر است،
اما انتظار ندارد که گفته هايش را باور کنند.
ايرانيها در زمينه هاي فني به راحتي معلوماتي سطحي کسب مي کنند و خود را متقاعد ميسازد که به معلوماتي عميق دست يافته اند.
تحقيقات انگليسي ها در مورد ايراني ها زماني جوابي غير از اين خواهد داد که هر يک از ما تصميم بگيريم در مقابل اين ريشه دار تاريخي مان مقاومت کنيم و هزينه اش را بپردازيم
سعي کردن براي تغيير عرف يعني در خلاف جهت جريان رودخانه شنا کردن.
آيا ما آدم هاي مبارزي هستيم؟
